نقاط ضعف انقلاب اسلامی دررسیدن به تحقق تمدن نوین اسلامی  

مواردی که به‌هیچ‌وجه شایسته نظام مقدس جمهوری اسلامی نیستند و به‌عبارت‌دیگر نقاط ضعف و ضربه‌پذیرنظام هستند و لازم است در یک محدوده‌ی زمانی قابل‌قبول برطرف شوند. (امیدوار, 1397)

الف- ضعف ساختاری

- مکمل نبودن دولتها: متأسفانه دولت‌ها مکمل هم نیستند و دولت بعدی کار دولت قبلی را ادامه نمی‌دهد. هر دولتی ساز خود را می‌زند و لذا کارها هم‌افزایی ندارد و پیشرفت نمی‌کنیم؛ چون کار، دست مجری‌هاست نه متفکرین جامعه، به‌عبارت‌دیگر دولت‌ها صرفاً مجری نیستند بلکه مجری تفکرات خود هستند درحالی‌که دولت‌ها باید مجری تفکرات متخصصان جامعه باشند. (و چون نیستند همیشه از برنامه‌ها عقب هستند). به  بیان دیگر تصمیم سازان هر بخشی باید نخبگان آن بخش (اقتصادی، یا سیاسی و …) باشند تا پایگاه تصمیم سازی ثابت باشد و رئیس‌جمهور و وزرا عامل آن‌ها باشند. اگر تصمیمات و تصمیم سازان ثابت باشند و تا زمانی که هر تصمیمی امتحان خود را پس نداده مسیرش را تغییر ندهد، ضعف و قوت الگوها و مدل‌های اقتصادی و سیاسی و … معلوم می‌شود و مملکت عرصه آزمون‌وخطای سیاسیون نمی‌شود. (امیدوار, 1397)

- بی مبالاتی نسبت بیت‌المال و حفظ: دست‌اندازی به بیت‌المال تنها اختلاس و حقوق نجومی نیست، بلکه فرصت‌سوزی‌هایی که توسط برخی از مسئولین در کشور شده و برای آیندگان مشکلاتی ایجاد کرده را شامل می‌شود. گاهی مسئولین مستقیم بیت‌المال را هدر داده‌اند و اسراف کرده‌اند و برای خود و فرزندانشان برداشت کرده‌اند یا در این راه استفاده کرده‌اند. آنچه مهم است ندانم‌کاری مسئولین در از بین رفتن بیت‌المال و فرصت‌هاست. منظور از بیت‌المال تنها پول و امکانات نیست، فرصت‌سازی‌هایی که از یک نظام، کشور و مردم می‌شود به مراتب هم اهمیت بیشتری دارد و هم از بین رفتن امکانات جامعه و مردم رابه دنبال دارد. (کاملان, 1398)

- غفلت از اهداف: هرجایی که ما کم آوردیم، عقب ماندیم، شکست خوردیم، به خاطر غفلت از هدف‌های انقلاب اسلامی و هدف‌های اسلامی بوده است. کسانی سرکار بیایند که مصداق «ان الذین قالو ربنا الله ثم استقاموا» باشند؛ اهل استقامت، اهل ایستادگی باشند، زرهی پولادین از یاد خدا و از توکل بر تن خودشان بپوشند و وارد میدان شوند (مقام معظم رهبری,1392)[1]

 - رخنه فرصت‌طلبان و ریزش‌ها: یکی دیگر از آفت‌ها و نقاط ضعف سیاسی درونی نظام جمهوری اسلامی، رخنه گروهی فرصت‌طلب در ارکان آن است. ازآنجاکه فرصت‌طلبان اعتقادی به آرمان‌های انقلاب ندارند، زمینه را برای انحراف و دگرگونی ماهیت انقلاب فراهم می‌کنند. انقلاب اسلامی در مراحل مختلف با طیف‌های گوناگون از این افراد، مواجه گردیده و در هر مقطع فراخور شرایط و مقتضیات حاکم، نسبت به اصلاح و تصفیه آن‌ها اقدام کرده است.

فرصت‌طلبان دارای دو گرایش متفاوت از هم هستند. گروه نخست، کسانی هستند که ایده‌ایی جز جاه‌طلبی، ثروت‌اندوزی و شهرت‌طلبی ندارند. این دسته بنا بر شرایط پیش‌آمده با هر ایده‌ایی همراهی کرده تا از این طریق به خواسته‌های خود دست یابند.

با این رویکرد ریزش برخی از انقلابیون سست‌عنصر از صف انقلاب و پیوستن آن‌ها به جرگه مخالفان نظام برای جلب نظر قطب‌های قدرت معنا پیدا می‌کند.

گروه دوم نیز به انقلاب، مبانی و اهداف آن اعتقادی ندارند اما درصدد شکست دادن انقلاب از طرق مختلف هستند. ازآنجاکه این افراد قدرت مقابله با جریان انقلاب را ندارند، با تغییر ظاهر و نفوذ در داخل حاکمیت، در فرصت مناسب ضربه خود را از درون وارد می‌کنند. این گروه به‌صورت اپوزیسیون نامرئی در بدنه حاکمیت از طریق کارشکنی‌ها و تهدیدات درونی زمینه را برای هجمه خارجی فراهم می‌کنند. (پژوهش‌های انقلاب اسلامی، ش4، 1392)

ب- دنیا طلبی:

- رواج اسراف، مصرف‌زدگی و تجمل‌گرایی در جامعه: «اولین ضعف ما گرایش به دنیاطلبی بود که گریبان بعضی از ماها را گرفت. بعضی از ما مسئولین دچار دنیاطلبی شدیم، دچار مادی‌گرایی شدیم؛ برای ما ثروت، تجمل، آرایش، تشریفات و اشرافی‌گری یواش‌یواش از قبح افتاد. وقتی ما این‌جور شدیم، این سرریز می‌شود به مردم. میل به اشرافی‌گری، میل به تجمل، میل به جمع ثروت و استفاده از ثروت به شکل نامشروع و نامطلوب به‌طور طبیعی در خیلی از انسان‌ها هست. وقتی ما خودمان را رها کردیم، ول کردیم، دچار شدیم، این سرریز می‌شود به مردم، در مردم هم این مسئله پیدا می‌شود.

ما امروز متأسفانه دچار اسراف و مصرف‌زدگی هستیم. من بارها این را عرض کرده، بازهم عرض می‌کنم، این خطر است در راه ما. مصرف‌زدگی را باید کم کنیم، حرص به متاع و کالای دنیا را باید کم کنیم. تا یک شایعه‌ای درست می‌شود که فلان چیز کم است،

مردم هجوم می‌آورند برای اینکه بیشتر آن را جمع کنند، که مبادا دچار کمبود آن شوند، درحالی‌که آن شیء ممکن است جز ء چیزهای لازم زندگی هم نباشد. خب اگر آن جنس را کم هم نیست، همین هجوم مردم آن را کم می‌کند. ما به این مسئله توجه نمی‌کنیم. این یکی از ضعف‌های ماست؛ ما این ضعف را باید برطرف کنیم. (امام خامنه‌ای -1390)[2]

ـ ترجیح منافع حزبی بر منافع ملی: احزاب و تشکل‌های سیاسی برای دستیابی به قدرت اعمال و حفظ آن با یکدیگر به رقابت می‌پردازند. مطابق قانون اساسی در جمهوری اسلامی ایران، فعالان سیاسی اعم از شخصیت‌ها و تشکل‌ها، ملزم به رعایت مصالح اسلامی و منافع ملی می‌باشند (اصل بیست و ششم) اما دامن زدن به جناح‌گرایی نامعقول و نگرش سیاسی به پدیده‌های اجتماعی و اقتصادی از سوی گروه‌های نوظهور و تجدیدنظرطلب سبب گردید تا برای بقای خود در عرصه قدرت و سیاست و حفظ منافع جناح سیاسی خود، منافع ملی را نادیده بگیرند. برخی از راهبردهای اطرافیان سیاسی که به مقدم کردن منافع حزبی بر منافع ملی و به چالش کشیدن نظام جمهوری اسلامی منجر شد عبارت‌اند از:

1-نافرمانی مدنی

2-طرح رفراندوم و همه‌پرسی

3-آرامش فعال

4-خروج از حاکمیت

5-حاکمیت دوگانه

6-جناحی عمل کردن در جریان برگزاری انتخابات، همانند بی‌توجهی به تائید صلاحیت‌ها از سوی هیئت اجرایی و وزارت کشور

7-تهدید به استعفای استانداران، معاونان وزرا و مسئولان برخی از سازمان‌های دولتی در آستانه برگزاری انتخابات مجلس هفتم.

8-واتیکانیزه کردن ولایت‌فقیه. (نشریه پیام هاجر، ش 306؛ پاسدار اسلام ش 247)

چنین راهبردهایی ازسوی یک جناح سیاسی افراطی راه یافته به درون حاکمیت که در بیشتر موارد در برابر موجودیت نظام سنگ‌اندازی می‌کرد، سبب دلگرمی و جسارت دشمنان و اپوزیسیون گردید. این امر واضح‌ترین دلیل بر ترجیح منافع حزبی و جناحی از سوی افراطیان سیاست زده بر منافع ملی است. (پژوهش‌های انقلاب اسلامی، ش4، 1394)

- عدم اعتقاد به عقلانیت دینی: یکی از مشکلات مسلمانان‌که در قرن بیست‌ویکم نمود بیشتری پیدا کرده، این است که آن‌ها به‌نوعی در فرهنگ مادی‌گرایانه غرب غرق‌شده‌اند و عقلانیت را به عقلانیت ابزاری تقلیل داده‌اند و جایگاهی برای عقلانیت دینی قائل نیستند. (هژبری,1394)

خلاصه اینکه انقلاب باید خودش را از انقلابیونی که نان انقلاب را می‌خورند اما مدیریت ندارند یا اصلاً از انقلاب بریده و ادای انقلابی‌ها را درمی‌آورند خلاص کند. و به انقلابیون مخلص و با لیاقت مدیریت، پروبال بدهد.

«اگر ان‌شاءالله به موارد فوق توجه بشود و در یک محدوده زمانی قابل‌قبول …» نه در پروسه زمانی که صبر ایوب می‌طلبد و عمر نوح عزم جدی را در برطرف کردن نقاط ضعف نظام جزم شود در این صورت ان‌شاءالله نظام اسلامی با قوت راه خود را ادامه خواهد داد و زمینه‌ساز ظهور خواهد بود. (امیدوار, 1397)

[1] بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم

 
1-بیانات مقام معظم رهبری در خطبه‌های نماز جمعه

تدوينگر : سلگي